Deze kroeg aan het begin van onze straat, de Paper Mill Creek Saloon schijnt een van de plekken te zijn geweest waar Janis Joplin zich graag, vergezeld van wat Hell's Angels, vol liet lopen. Zonder dat we 't vooraf in de gaten hadden, zijn we alsnog in het hart van ouwehippieland terecht gekomen. 
Ons huis hier is een warmbloedig ingericht hol vol boeddistische spreuken en zelfgeschreven gedichten, eigen pottenbaksels, Ierse muziekinstrumenten, een weefgetouw, niet te tillen vooroorlogse gietijzeren bakpannen en een keukenkast vol niet te betalen guilt free geproduceerde producten. 
In Fairfax, het naburige dorp, speelden Jefferson Airplane en The Grateful Dead nog eens een potje softbal. Het is tevens de woonplaats van Van Morrison en diens ouders, die er van hun zoon een platenwinkel cadeau kregen. Alles is hier organisch, van de damesmode tot aan de stomerij.
Deze onbespoten reïncarnatie van Janis zagen we vandaag rondhangen bij een bushalte. Bussen en hippies, ze horen bij elkaar, nog altijd.
On the bus... Je ziet ze hier nog ongefossileerd, in het wild. Deze blonde Vader Tijd, voorzien van een met gaffertape bijeengehouden gitaar en PVC-wandelstaf ontmoetten we tijdens twee afzonderlijke busritten. Hij woonde in Nepal en India, schrijft boeken en gedichten over ruimteschepen en Gestalt-therapie en legt je in 5 minuten uit hoe de wereld in elkaar steekt én genezen kan worden van alle neurosen.Morgenochtend reizen we terug naar Nederland.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten